‌اثربخشی خنده درمانی بر امیدواری و شدت درد در سالمندان

درد یکی از فراوان‌ترین نشانه‌های گزارش‌شده توسط سالمندان است که با وضعیت نامطلوب سلامتی همراه است و می‌تواند امیدواری را در زندگی سالمندان کاهش دهد. بنابراین هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر خنده‌درمانی بر امیدواری و شدت درد ساکنان آسایشگاه سالمندان بود. این پژوهش باطرح شبه‌تجربی پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل و پیگیری یک‌ماهه بود و جامعه آماری شامل کلیه سالمندان مقیم سراهای شهر آستانه‌اشرفیه است و نمونه‌ها از میان 44 نفر از افراد مقیم آسایشگاه مهرآیین شهرستان آستانه‌اشرفیه انتخاب شدند. براساس ملاک‌های ورود، 32 نفر انتخاب‌شده و به‌طورتصادفی در دو گروه آزمایش(16نفر) و کنترل(16نفر) به‌عنوان نمونه جایدهی شدند. گروه آزمایش، برنامه مداخله‌ای شامل خنده‌درمانی به روش مادان کاتاریا، پخش فیلم‌های طنز وخواندن کتاب‌های لطیفه را به‌مدت یک ماه، طی12 جلسه‌ی ۱۰۰دقیقه‌ای دریافت کردند. درمرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون، سالمندان هر دو گروه به پرسشنامه سلامت عمومی (گلدبرگ و هیلیر) به‌عنوان غربالگر و مقیاس امیدواری بزرگسال (اسنایدر) و مقیاس پیوسته بصری (وودفورد و مرسکی) پاسخ دادند. پس از گذشت یک‌ماه آزمون پیگیری نیز اجرا شد. داده‌ها با استفاده ازتحلیل کوواریانس اندازه‌های مکرر پردازش شدند. نتایج نشان داد بین میانگین تعدیل‌شده دو گروه آزمایش و کنترل در میزان امیدواری و شدت درد در مرحله پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معنی‌دار وجود دارد(05/0P